Uittreksel

DE WEG OMHOG

          Verwart u niet in een net, gij die naar inzicht streeft, maar wordt ziende!

          Een onherroepelijke dwingende noodzaak om u van schuld te bevrijden rust door de eeuwige wet op u als een zware last, die u nooit op anderen kunt afwentelen. Wat u op u laadt door uw gedachten, woorden of werken, kan niemand anders aflossen dan u zelf! Bedenkt, dat anders de goddelijke Gerechtigheid slechts een holle klank zou zijn, en dat daarmee ook al het andere ineen zou storten.

          Maakt u daarom vrij! Aarzelt geen ogenblik een einde te maken aan datgene wat u weer moet aflossen! De eerlijke wil tot het goede, het betere, die door werkelijk innerlijk doorvoeld gebed grotere kracht krijgt, brengt de verlossing!

          Zonder de eerlijke, vaste wil tot het goede kan de bevrijding van schuld nooit plaatsvinden. Voortdurend zal het lagere zichzelf dan steeds weer nieuw voedsel geven om verder te kunnen bestaan en het daardoor steeds weer noodzakelijk maken u opnieuw van schuld te bevrijden, zonder onderbreking, zodat het voortdurend zich vernieuwende u slechts als een en hetzelfde kwaad of lijden voorkomt! Maar het is een hele keten zonder einde die u steeds opnieuw bindt, nog voordat het voorafgaande heeft kunnen afvallen.

          Dan komt de verlossing nooit, omdat het voortdurend noodzakelijk blijft zich van schuld te bevrijden. Het is als een ketting die u aan de bodem vastgeklonken houdt. Daarbij is het gevaar heel groot, dat het nog dieper omlaaggaat. Spant u daarom eindelijk in om het goede te willen, gij die nog hier in het dezerzijdse of volgens uw begrippen reeds in het generzijdse bent! Bij aanhoudend goed willen moet het einde van al het aflossen komen, omdat hij die het goede wil en daarnaar handelt geen nieuw voedsel verschaft aan de hernieuwing van de eis om schuld af te lossen. En daardoor komt dan de bevrijding, de verlossing; alleen deze maakt het mogelijk omhoog te stijgen naar het Licht. Luistert naar de waarschuwing! Er bestaat geen andere weg voor u! Voor niemand!

          Daarmee krijgt echter ook iedereen de zekerheid, dat het nooit te laat kan zijn. Wel wat een bepaalde handeling betreft, zeker, die moet u dan goedmaken, vereffenen, maar op het moment dat uw streven naar het goede in ernst een aanvang neemt, plaatst u de mijlpaal die het einde van de aflossing van uw schuld bepaalt, u bent dan zeker dat dit einde eens komen moet, en uw weg omhoog zal daarmee een aanvang nemen! Dan kunt u vol vreugde beginnen u van al uw schuld te bevrijden. Wat u dan nog overkomt, geschiedt in uw eigen belang, brengt voor u het uur van de verlossing, van de bevrijding dichterbij.

          Begrijpt u nu hoe belangrijk het is, wanneer ik u aanraad met alle kracht te beginnen met het goede willen, en uw gedachten rein te houden? Hier niet van af te wijken, maar u er met al uw verlangen, al uw energie aan vast te klampen! Het heft u omhoog! Het verandert uzelf en uw omgeving!

          Bedenkt, dat ieder verblijf op aarde een korte leerschool is, en dat met het afleggen van het aardse lichaam voor uzelf niet het einde komt. U zult voortdurend leven of voortdurend sterven! Voortdurend geluk genieten of voortdurend lijden!

          Wie denkt dat met de aardse begrafenis ook voor hemzelf alles afgedaan, alles vereffend is, die kan zich beter afwenden en zijns weegs gaan, want daarmee wil hij alleen maar zichzelf bedriegen. Ontzet zal hij dan tegenover de Waarheid komen te staan en zijn lijdensweg … moeten beginnen! Zijn werkelijke ik, ontdaan van de bescherming van zijn lichaam, waarvan de dichtheid hem als een muur omgaf, zal dan door het aan hem gelijkgeaarde worden aangetrokken, omgeven en vastgehouden.

          Een begin te maken met de ernstige wil tot het betere, dat hem zou kunnen bevrijden, hoger brengen, zal moeilijker voor hem worden en lange tijd onmogelijk, omdat hij uitsluitend aan de invloed van de gelijkgeaarde omgeving onderworpen is, die niet een dergelijke met het Licht verbonden gedachte in zich
draagt, die hem zou kunnen opwekken en steunen. Hij moet dubbel lijden onder alles, wat hij zichzelf heeft aangedaan.

          Om die reden is een omhoogstijgen dan veel moeilijker dan in een lichaam van vlees en bloed, waar goed naast kwaad leeft, wat alleen door de bescherming van het aardse lichaam mogelijk is, omdat … dit leven op aarde een leerschool is, waarbij ieder „ik” de mogelijkheid is gegeven om zich overeenkomstig zijn vrije wil verder te ontwikkelen.

          Spant u daarom eindelijk in! De vrucht van iedere gedachte valt op u terug, hier of daarginds, u moet hem tot u nemen! Geen mens kan hieraan ontkomen!

          Wat helpt het u, wanneer u probeert als een struisvogel schuw de kop in het zand te steken voor deze werkelijkheid? Ziet toch de feiten moedig onder ogen! U maakt het u daardoor alleen maar gemakkelijk, want hier kunt u sneller vooruitkomen.

          Maakt een begin! Maar weest u ervan bewust, dat al het oude moet worden vereffend. Verwacht niet, zoals vele dwazen, dat het geluk u vervolgens onmiddellijk van alle kanten in de schoot zal vallen. Misschien heeft menigeen onder u nog een geweldige keten af te lossen. Maar wie daarom de moed verliest, die schaadt alleen zichzelf, omdat het hem niet bespaard en niet afgenomen kan worden. Door te talmen maakt hij voor zichzelf alles alleen maar moeilijker, misschien voor lange tijd onmogelijk.

          Een aansporing zou dit voor hem moeten zijn om geen uur meer verloren te laten gaan, want met de eerste stap begint hij pas te leven! Gelukkig hij die daartoe de kracht vindt, het zal van hem afvallen, schakel na schakel. Met reusachtige sprongen kan hij voorwaarts stormen, juichend en dankbaar ook de laatste hindernissen nemen, want hij wordt vrij!

          De stenen, die door zijn vroegere verkeerde handelen vóór hem waren opgestapeld als een muur, die het voorwaarts gaan moest verhinderen, worden nu niet opeens uit de weg geruimd, maar integendeel, met zorg vóór hem neergelegd, opdat hij ze onderkent en overwint, omdat hij zelf al zijn fouten goed moet maken. Maar vol verbazing en bewondering ziet hij spoedig de liefde, die daarbij om hem heen is, zodra hij maar de goede wil toont.

          De weg wordt voor hem met tedere behoedzaamheid zo vergemakkelijkt als een moeder dat doet voor haar kind bij de eerste pogingen om te lopen. Zijn er dingen uit zijn vroegere leven, die hem in stilte angst bezorgden, en die hij liever voor altijd wilde laten rusten … dan wordt hij daar geheel onverwachts vlak voor geplaatst! Hij moet beslissen, handelen. Op opvallende wijze wordt hij door bindingen daartoe gedwongen. Waagt hij het dan de eerste stap te doen in het vertrouwen op de overwinning van het goede willen, dan ontwart zich de noodlottige knoop, hij gaat er doorheen en is ervan bevrijd.

          Doch nauwelijks is deze schuld afgelost, of de volgende nadert hem reeds in de een of andere vorm, als het ware verlangend ook te worden vereffend.

          Zo springt de ene band na de andere los, die hem belemmerde, omlaag moest drukken. Het wordt hem zo licht te moede! En dit gevoel van lichtheid, dat menigeen onder u zeker al eens heeft beleefd, is geen inbeelding, maar de uitwerking van een werkelijk gebeuren. De aldus van druk bevrijde geest wordt licht en snelt volgens de wet van de geestelijke zwaartekracht omhoog, naar dat gebied, waar hij nu overeenkomstig zijn lichtheid thuishoort.

          Zo moet het voortdurend verder omhooggaan, het verbeide Licht tegemoet. Verkeerd willen drukt de geest omlaag en maakt hem zwaar, het goede echter stuwt hem omhoog.

          Jezus wees u ook hiervoor reeds de natuurlijke weg, die onfeilbaar naar het doel leidt, want diepe waarheid ligt besloten in de eenvoudige woorden: „Hebt uw naaste lief als uzelf!”

          Daarmee gaf hij de sleutel tot de vrijheid, tot de weg omhoog! Omdat als onaantastbaar geldt: wat u voor uw naaste doet, dat doet u in werkelijkheid alleen maar voor uzelf! Voor uzelf alleen, daar alles volgens de eeuwige wetten onvermijdelijk op uzelf terugvalt, zowel het goede als het kwade, of dit nu hier al is of pas daarginds. Het komt! Daarom is de eenvoudigste weg u daarmee gewezen, namelijk hoe u de stap naar het goede willen moet opvatten.

          Met uw wezen moet u uw naaste geven, door uw aard! Niet speciaal met geld en goed. Dan zouden immers de onbemiddelden van de mogelijkheid om te geven uitgesloten zijn. En in uw wezen, in dit “zich geven” in de omgang met uw naaste, in uw voorkomendheid, de achting die u hem vrijwillig bewijst, is het “liefhebben” gelegen, waar Jezus ons op wijst, is ook de hulp gelegen, die u uw naaste biedt, omdat hij daardoor in staat wordt gesteld zichzelf te veranderen of verder te stijgen op zijn weg omhoog, omdat hij daardoor sterker kan worden.

          De terugstralingen hiervan echter heffen u door hun wisselwerking snel omhoog. Door deze krijgt u steeds nieuwe kracht. In een ruisende vlucht kunt u dan het Licht tegemoet streven …

          Arme dwazen, die nog kunnen vragen: „Wat win ik ermee, wanneer ik zo veel, waaraan ik van oudsher gewend ben, nalaat en mijzelf verander?”

          Is het een koop die moet worden gesloten? Al zouden zij er alleen maar als mens bij winnen in de zin van een edeler geaardheid, dan zou dat als beloning al voldoende zijn. Maar het is oneindig veel meer! Ik herhaal: met het begin van het goede willen plaatst ieder mens ook de mijlpaal, die het einde bepaalt van de noodzaak zich van schuld te bevrijden, een noodzaak waaraan hij moet voldoen, die hij nooit kan ontlopen. Geen ander kan dit van hem overnemen.

          Hij maakt dus met dit besluit, dat het einde van deze noodzaak zich van schuld te bevrijden in zicht komt. Dat is zoveel waard dat alle schatten van deze wereld daar niet tegen kunnen opwegen. Hij worstelt zich daarmee vrij van slavenketenen, die hij zelf voortdurend voor zich smeedt. En daarom, staat op uit de slaap die u bedwelmt. Komt eindelijk tot ontwaken!

          Weg met de verlammende roes die de inbeelding doet ontstaan, dat de verlossing door de Heiland een vrijbrief zou zijn, waardoor u uw leven lang zorgeloos aan een „ikzucht” mag toegeven, wanneer u tenslotte maar gelovig wordt, omkeert en in het geloof aan de Heiland en zijn werk van deze aarde heengaat! Dwazen om van de Godheid zulk armzalig, gebrekkig lapwerk te verwachten! Daarmee zou immers het kwaad in de hand worden gewerkt! Denkt eraan, maakt u vrij!

(In het Licht der Waarheid, Voordracht: De weg omhog)